Aannemer bepaalt wijze van herstel
In geval van gebreken wil een opdrachtgever vaak zelf bepalen hoe een en ander moet worden hersteld. Echter is het uitgangspunt anders. Het is namelijk in beginsel aan de aannemer om de wijze van herstel te bepalen. Dat maakte een zaak die onlangs bij de Raad van Arbitrage in bouwgeschillen is behandeld, weer – pijnlijk voor de opdrachtgever – duidelijk.
Feiten
In een recente zaak stonden een opdrachtgever en aannemer tegenover elkaar. Zij hadden reeds voor oplevering afspraken gemaakt middels een plan van aanpak waarin de werkzaamheden werden genoemd die nog moesten worden uitgevoerd ten behoeve van de oplevering. Nadien schakelt opdrachtgever een deskundige in om onderzoek te doen naar de uitgevoerde en nog uit te voeren werkzaamheden.
In de tussentijd verzoekt aannemer reeds enkele malen om de laatste werkzaamheden te mogen uitvoeren, maar opdrachtgever weigert dat en geeft aan het rapport van de deskundige te willen afwachten. Nadat het rapport is verschenen met voor diverse punten een voorgeschreven wijze van herstel, sommeert opdrachtgever aannemer tot herstel door middel van alle door de deskundige voorgestelde maatregelen uit te voeren.
Aannemer weigert hieraan te voldoen en opdrachtgever laat aannemer voor andere of mindere werkzaamheden (zoals opgenomen in het plan van aanpak) niet toe. Aannemer heeft daarop nog een overzicht gestuurd van de werkzaamheden uit het plan van aanpak die nog openstaan. Opdrachtgever is daarop niet ingegaan en heeft de overeenkomst ontbonden omdat aannemer weigert aan de voorgeschreven wijze van herstel door de deskundige te voldoen. Opdrachtgever vordert daarnaast schadevergoeding van aannemer. Andersom heeft aannemer ook opdrachtgever gesommeerd tot betaling van openstaande facturen.
Oordeel RvA
De Raad van Arbitrage oordeelt dat niet van aannemer kan worden gevraagd dat hij alle werkzaamheden uit het rapport van TechnoConsult zal uitvoeren. Uit het niet-nakomen daarvan volgt dus ook geen tekortkoming. Als gevolg daarvan is de daarop gebaseerde ontbinding door opdrachtgever van de ontbinding ook niet geslaagd.
Opdrachtgever heeft bovendien aannemer de toegang geweigerd indien zij niet aan het rapport van de deskundige zou voldoen en aannemer is geweigerd de opleverpunten te voltooien/herstellen. Derhalve is er sprake van schuldeisersverzuim aan de zijde van opdrachtgever. Tevens heeft de arbiter nog overwogen dat zij niet uitsluit dat de door aannemer voorgestelde werkzaamheden zouden hebben geleid tot een voldoende resultaat. Conclusie is vervolgens dat er sprake is van een opzegging door opdrachtgever, waartoe opdrachtgever te allen tijde bevoegd is. Opdrachtgever is dan wel de aanneemsom minus de bespaarde kosten verschuldigd en wordt daartoe ook veroordeeld.
Conclusie
Stelt als opdrachtgever de aannemer immer in de gelegenheid om tot herstel over te gaan. Hiertoe is de aannemer ook gerechtigd en ook om de wijze van herstel te bepalen. Dit kan anders zijn indien de voorgestelde herstelwijze ondeugdelijk zal zijn. Wees daar echter voorzichtig in als opdrachtgever om dat standpunt in te nemen. Voor je het weet, denk je te mogen ontbinden en wordt dit later beschouwd als opzegging, waardoor je de gehele aanneemsom verschuldigd bent.
Vindplaats: https://www.raadvanarbitrage.info/?share_file=QTg3MTkxN0Q5RDk5QTY4QUFCNzJDMEJG
Juridisch advies is altijd maatwerk. Deze blog bevat algemene informatie. Hoewel het artikel met veel aandacht en zorgvuldigheid is geschreven, is het verstandig om in een voorkomend geval altijd deskundig juridisch advies in te winnen. (Lees onze disclaimer).
