Het inflatiespook (noem het gerust een monster) waart al een tijdje rond. Dit merken wij ook binnen onze vastgoedsectie. De (ver)huurder vraagt zich af hoe om te gaan met (een aangekondigde) huurprijsindexering. In deze blog bespreek ik een belangrijke wijziging ten aanzien van de al geldende restrictie van de huurprijsindexering van een ‘’vrijesectorwoning’’.
Tot 1 mei 2024 gelden er restricties voor de huurverhoging in de vrije sector (mijn collega Elnaz Fotowatkasb schreef hier al eerder over: https://vil.nl/nl/blog/verhoging-huurprijs-woonruimte-in-2022. Verhuurders waren gebonden aan een maximale huurverhoging welke werd vastgesteld via de volgende methodiek: de inflatie + 1 procentpunt. Zodoende werd de maximale huurverhoging in 2022 vastgesteld op 3,3%. Deze systematiek was (duidelijk) geënt op een periode van lage inflatie.
Het kan niemand zijn ontgaan dat de inflatie in 2022 ongekend hoog was. De wetgever vond het om die reden nodig om via een spoedbehandeling de al geldende restrictie aan te passen. De wetswijziging is vervolgens op 20 december door de Eerste Kamer aangenomen.
Door deze wetswijziging is de toegestane huurverhoging in de vrije sector gekoppeld aan de loonontwikkeling. De loonontwikkeling is vastgesteld op 3,1%. De toegestane huurverhoging in het kalenderjaar 2023 is om die reden maximaal (3,1% + 1 procentpunt =) 4,1%. Dit is in beginsel de maximale huurverhoging ten aanzien van vrijesectorwoningen. Dit percentage geldt namelijk, tenzij er in de huurovereenkomst gunstigere voorwaarden zijn overeengekomen voor de huurder: als er een lager percentage is overeengekomen; dan geldt het lagere percentage.
Deze blog bevat algemene informatie en is met veel aandacht en zorgvuldigheid geschreven. Juridisch advies is echter altijd maatwerk. Wint u dus in een voorkomend geval altijd deskundig juridisch advies in. (Lees onze disclaimer).
